Sprinter
Het dorp Neede biedt weinig keuze in restaurants en vele zijn gesloten.
De keuze is dan klein het wordt Chinees restaurant Nieuw Indrapoera. Wat hier nieuw aan is kunnen wij niet bedenken. Het tafelkleed is gestopt en van de borden is wel hier en daar een blus af. Over de inrichting kan ik weinig vertellen want er was eigenlijk geen sfeervolle Chinese inrichting. De serveerster deed haar best en nadat ze vroeg of alles naar wens was moedigde ze ons aan om gerust verder te eten.
Zou ik mogen pinnen a.u.b? Oh meneer, boekt u het maar over of wil u de rekening mee naar huis? Wij hebben geen pin! De Chinese dame heeft alle vertrouwen in de mens.
Eigenlijk wel mooi en overigens het eten was eenvoudig maar prima.
De nieuwe dag beloofd een mooie route te worden door Gelderland. Het landschap leent zich uitstekend om vele karakteristieke foto’s van dorpspleinen en landerijen te schieten.
Van Neede vertrekken we richting Millingen aan de Rijn.
Vaak stop ik onderweg om foto’s te nemen van prachtige paddestoelen. Het gaat relaxed en regelmatig komt de catering uit de fietstas om de inwendige mens te versterken.
Het is 12.30 uur als we, voor de derde keer in 2 jaar tijd, het dorpsplein van Brummen op fietsen. We gaan de overnachting plannen. Google Maps geeft aan dat Millingen nog 33 km is dus plan ik 40 km in en dat betekent om 16.00 uur in de B&B. Na 2 uur check ik de routekaart en moeten we nóg 40 km afleggen. Hè? Wat klopt hier niet? Een bereidwillige wandelaar wil ons adviseren en stuurt ons via Arnhem en Nijmegen (lees Keulen en Parijs)
naar Millingen. Het probleem zit in de grote rivieren Waal en Rijn. Zoek de brug of de pont die nog vaart. In Velp komen we langs een NS station en knijp spontaan in de remmen.
Waar zouden we zijn, zonder de trein? Plan B is ingegaan, we nemen de sprinter naar Nijmegen en fietsen de laatste 20 km naar Millingen.
Aangekomen bij de B&B Millingen worden we enthousiast ontvangen door Jenny.
De recensies zijn goed en dat dat terecht is blijkt al snel.
Het is gemoedelijk en sfeervol ingericht met de kippen Bella en Kippie loslopend in de achtertuin.
Nadat Jenny ons een verfrissing aangeboden heeft verteld ze hoe de B&B werkt en adviseert ons om op tijd een restaurant te zoeken.
We hebben ons uitgesloofd vandaag, 95 km op de teller.
Morgen richting Meerlo.
Gevoel of gevoelig
De nieuwe dag is nog maar net begonnen en krijg ik al gauw het gevoel dat het niet soepel loopt. Het is maar puur een gevoel en zie het dan ook alleen als een waarschuwing.
In de reacties op het blog kregen we verschillende tips om nog even Ootmarsum in te gaan. Zo hebben we nog wat leuke plaatjes geschoten op het Kerkplein.
Als Ria dan ook nog in een etalage een mooi bronzen beeldje ziet en deze van dichtbij wil bekijken rijdt ze tegen de winkelpui en valt met de hele boel om en komt onder haar fiets terecht op straat.
Een pleister is snel geplakt maar de elleboog is gevoelig. Gelukkig valt de deuk in haar zelfvertrouwen mee en gaan we gestaag verder.
Bij wegwerkzaamheden in De Lutte zijn de LF-bordjes op en moeten we de route zelf aan elkaar knopen met de knooppunten. Dat lijkt niet erg maar als het routeboekje afwijkt van de plattegrond-borden langs de weg dan wordt het opletten. Nu heb ik de onaardige eigenschap dat als ik de controle verlies over de route dat mij dan een gevoel van onbehagen bekruipt.
Denk dat Ria dat wel gemerkt heeft.
Verderop de route voorbij Enschede wijken we van de Ronde Van Nederland af om een slaapplaats te vinden. Vandaag vindt Ria een B&B in Neede.
Dat is net 4 kilometer in de provincie Gelderland en daar mee is mijn gevoel toch weer goed gekomen. We hebben de Gelderse streken gevonden.
Aldaar aangekomen hebben we voor de derde dag op rij 83 kilometer afgelegd.
Van de RVN zijn nu 520 km gereden.
‘t pläske
De provincies gaan snel voorbij, als je bedenkt dat we Noord-Holland, Friesland, Groningen, Drenthe en nu Overijssel al bijna door zijn. Morgen op weg naar De Gelderse streken.
Onderweg komen we een willekeur aan borden tegen, van reclameborden van een bouwbedrijf met een sociale inslag; niet ieder kind wordt later arts of advocaat. Leer kinderen dat het oké is om met je handen te werken en toffe dingen te bouwen, tot
info borden over de omgeving en nog veel meer. Nu denk je misschien waar leidt dit naar toe. Ik moet vertellen dat we een bord gemist hebben en dus verkeerd gefietst zijn. We in Ommen uitgekomen en hebben daar een bakkie gedaan bij het standbeeld van Reinier Paping. De fietsen omgekeerd en terug gereden naar het gemiste bordje. ( foto getuigd van de vele borden.
Met 84 kilometer zijn we in Ootmarsum beland bij een B&B. Een verzorgd ogend vrijstaand huis met bord B&B bij de voordeur. Aan de voordeur hing een bord “achterom lopen en aanbellen”. Na herhaalde pogingen krijgen we geen antwoord.
Met versnelde pas loop ik terug naar Ria die voor het huis wachtte.
Niemand is thuis en eerlijk gezegd moet ik heel nodig plassen.
Nu is de achtertuin van deze B&B enorm groot, meerdere 2 meter hoge hortensia-struiken, grote bomen, al met al kan je je erin verschuilen. Maar ja, dat kan ik toch niet maken! Wel dus als de nood hoog is.
Na een herhaalde poging neemt de eigenaar zijn mobiel toch op.
“Loop maar achterom” zegt hij, “dan zie ik je zo”.
Blijkt de man gewoon thuis te zijn. Dit had heel anders kunnen aflopen.
Na een kennismakingsgesprek vraag ik waar we goed kunnen eten in Ootmarsum.
‘t pläske antwoord hij direct. De naam van het restaurant is afgeleid van wildplassers.
Ben benieuwd wat ik op mijn bordje krijg.
Poolshoogte, schaapstreek, hunebed met brood
De overnachtingsplek is op tijd geboekt.
Het zal ons toch niet gebeuren dat we opnieuw het internet moeten doorzoeken.
Het is net na 13.00 uur als we een mooie (hune)bed met brood reserveren in Engeland! Ja, je leest het goed dat zijn de (sch)aapstreken van de Drentenaren. Het ligt in Ane nabij Hardenberg.
Als we om 15.30 uur p(o)olshoogte gaan nemen bij de accommodatie is er niemand aanwezig. Ook de telefoon wordt niet beantwoord, maar er moet zeker iemand thuis komen omdat het een schitterend boerenbedrijf is met koeien op stal.
Na een half uurtje komt de zoon des huizes aangelopen en heet ons hartelijk welkom.
Bas ( de zoon ) geeft ons een rondleiding door de B&B en we moeten zeggen dat het de mooiste stek is die we ooit hebben gevonden op onze fietsreizen.
Bij navraag voor een restaurant op fietsafstand kregen we prima tips, maar de beste hint van Bas, die hebben we met harte aangenomen. De Thaise vriendin van Bas gaat vanavond voor ons koken, we hebben er nu al zin in.
Voor wie nieuwsgierig geworden ishttps://www.ervehacht.nl/, het is een aanrader van de bovenste plank!
Uitleg;
Hunebed met brood - was een B&B onderweg
Schaapstreken - een tunnel onder de weg
Poolshoogte - perfect terras langs de weg
Groningen in de uitverkoop, Drenthe uitverkocht.
De jonge uitbaters van de herberg in Kloosterburen hebben een mooie uitdaging te gaan.
Sinds 2019 hebben zij de herberg in beheer en drijven de zaak met z’n tweeën.
Bij het stallen van onze fietsen in de schuur vroegen we of de caravan die daar gestald stond onze slaapplek was. Nee, die is voor de eigenaar als er logeergasten zijn, om dan bij de herberg te blijven als de volgende ochtend weer een ontbijt geserveerd moet worden.
Onze slaapkamer is een ware balzaal met gewelfd houten plafond, heel bijzonder.
Deze jonge mensen doen het erg goed. Hij is een uitstekende chef en zij een prima gastvrouw. We kunnen genieten van een culinair diner. Ons ontbijt stond klaar in de koelkast en onze fietsen konden we zelf uit de schuur halen om weer op tijd de ronde te vervolgen. We hebben om 08.00 uur de fietsen gepakt en de chef was waarschijnlijk in diepe slaap in zijn caravan.
Het gas erop en weer trappen in de richting Assen. Nu is ‘het gas erop’ wel een slechte tekst in Groningen waar juist het gas eraf moet. Als dan ook nog het nieuws is dat de veehouderijen moeten inkrimpen in verband met CO2 uitstoot snap ik dat er prachtige boerenbedrijven in de uitverkoop gaan.
Onderweg zien wij een mooi bedrijf met op de zuilen bij de ingang KOEPON!!!
( zie de foto serie ).
Het zonnetje komt er lekker door en we worden ingehaald door een gepensioneerde.
De man was geïnteresseerd in onze toertocht en zelf wilde hij ook graag kwijt dat fietsen in Noorwegen het einde is. Dat hij al z’n lichamelijke kwaaltjes ook kwijt wou bij ons vonden we minder, maar goed ook deze man is weer opgelucht aan z’n weekend begonnen.
Dat een fietsreis in eigen land best een avontuur kan worden hadden we niet zo verwacht.
Waren in Harlingen alle logies vol met arbeiders van de Afsluitdijk en in Lauwersoog ook weinig te vinden, nu blijkt dat door het weekend van de super bikes in Assen ook alles uitverkocht. Vanavond slapen wij in een sheddie. Dat heet een ‘luxe’ trekkershut.
250x140cm houten dak met zeiltje.
Voor de afwisseling en het avontuur is dit wel bijzonder. Wij gaan zo lekker slapen en morgen weer op tijd op.
Gjin gerop en gjin geklei, op is op en wei is wei
Als je een reis intens wil beleven moet je alle zintuigen gebruiken. Het Friese ontbijt heeft ons goed gesmaakt en we kunnen direct op weg naar Ria’s favoriete klusje, op zoek gaan naar een ‘lekker bakkertje’ voor de nodige versterking onderweg. Als de muesli-bollen lekkere koek en croissants zijn gescoord kunnen we onze route oppakken richting Lauwersoog. Het mooie vlakke, weidse en groene Friesland schiet snel onder onze wielen door omdat we een lekker westen windje in de rug hebben. Het uitzicht is kilometers ver over de landerijen die leeg gereden worden om gewassen te oogsten. De paden zijn soms minder begaanbaar door de vele klei afkomstig van de tractoren. We zien suikerbiet en ook vele velden met gerooide uien. Als stadse fietsers zijn wij minder bekend met wat er geoogst wordt maar de geur van de bergen uien zijn onmiskenbaar. Daar komt bij dat dy’t net donget, dy’t net ponget ( Wie niet bemest krijgt ook geen opbrengst ). Het platteland! Het zonnetje heeft zich vandaag niet laten zien dus voor ons gevoel moesten we ons wel goed warm fietsen. Wat heeft geresulteerd in 104 afgelegde kilometers. Een slaapplaats was opnieuw een uitdaging we moesten van de route af. Dat betekent 20 extra km. naar Kloosterburen, een uurtje doortrappen. Volgens Ria wel een beetje spannende route met smalle paadjes door een verlaten bosgebied. Maar geen gejammer en geen geklaag, op is op en weg is weg.
De kop is er af met een valse start
We zijn begonnen aan De Ronde Van Nederland.
Het klinkt misschien als een wielerwedstrijd maar dat is zeker niet de intentie.
Genieten van het wisselende decor langs de grenzen van ons land dat is waar het om gaat.
Daar zijn we dus vandaag in de Heemskerkse duinen mee begonnen en dat is qua natuur direct één van de mooiste etappes.
Als we na een paar uurtjes over een vlakke Noordzee staan te kijken komt er een berichtje op de telefoon binnen. Of we al in de buurt zijn van Westerland, nee dus, dat is nog 35 kilometer.
Wel gaan we 2 uur later langs om bij Henk en Stiena een bakkie te doen.
Dan is het nog een klein stukje naar Den Oever om de fietsbus te nemen die ons de Afsluitdijk overbrengt. Dit is de valse start, 30 kilometer gesmokkeld. De chauffeuse is een praatgrage dame die het in de recreatiebranche goed zou doen.
Het transport ging prima en de toeristische info werd in meerdere talen geuit.
Na 100 kilometer komen we aan in Harlingen. Het hotel hadden we twee uur eerder gereserveerd dus inchecken en opknappen. NEE DUS! Het hotel zit vol! Wij hadden geserveerd voor 19 oktober?? i.p.v. 19 september !!!
Vervolgens weet de receptioniste te vertellen dat heel Harlingen vol zit met werklui van de Afsluitdijk en Franeker zit vol in verband met de landbouwdagen.
Ria krijgt nu een beetje een naar gevoel van binnen, maar na een paar telefoontjes konden we reserveren op een vakantiepark. Hadden we het echt geen slaapplaats kunnen vinden dan mochten we nog op zolder bij de receptioniste “effe inschikken”.
De kop is er af. De eerste etappe is al met al voorspoedig verlopen en met het zonnetje in ons gezicht gaan we nu Harlingen verkennen.
We gaan een rondje fietsen.
Hallo allemaal,
De ronde van Nederland.
Een fietstocht van 1300 kilometer over landelijke fietsroutes LF 1 - 10 - 14 - 16 - 18 - 3 - 5 en 7, die gaan wij maken vanaf 19 september. Per dag moeten we in ieder geval 75 kilometer afleggen, willen we op tijd weer in Heemskerk zijn.
De planning is om dag 1 richting de Afsluitdijk te fietsen en aldaar de fietsbus te nemen naar Friesland. De naam Afsluitdijk is nu voor de fietsers wel zeer letterlijk te nemen. Hoe de volgende etappes zullen verlopen laten wij jullie graag meebeleven in dit reisblog.
Als heel Nederland de vakantie er op heeft zitten gaan wij met ontzettend veel zin de grenzen van ons mooie thuisland opzoeken. Dat het zo laat in het jaar is ( vier dagen na vertrek begint de herfst ) kan natuurlijk betekenen dat het weer voor veel afwisseling zal zorgen.
De reden om weer een blog te schrijven is eenvoudig, wij kunnen teruglezen wat we beleefd hebben en de reacties van een ieder maakt ons enthousiast om op de fiets te stappen.
Groetjes,
Jos en Ria