“Moeten jullie niet eens een rustdag” . Deze vraag krijgen we wel eens, maar eerlijk gezegd gaan we liever een stukkie fietsen. Zo ook weer op deze zondag.

De man van de gemeentewerken Oirschot is bezig met een blower om het kermisterrein schoon te maken. Wij fietsen tussen de rondtollende plastic bekers door op weg naar de Landelijke Fietsroute 13die loopt van Venlo naar Middelburg over een lengte van 250 km. Wij willen proberen om in Bergen op Zoom zo’n 90 km verderop de volgende stop te maken. Best een uitdaging dus.

Het is erg stil op straat. Zelfs in de dorpen komen we geen mens tegen. Pas na een paar uur komen de groepjes wielrenners in actie voor hun wekelijkse verzetje. Als het dan na tienen is beginnen we wel trek in koffie te krijgen. Dat valt nog niet mee en pas om 11.00 uur komen we langs een recreatiecentrum met restaurant. Koffie met wafel is snel besteld en smaakt ons prima want na drie en half uur met zij-en tegenwind gereden te hebben raakt de brandstoftank wel leeg. Best werken dus.

In de ochtend hadden we de regenkleding al een uurtje aan gehad en ook de laatste 2 uur werd het weer minder met regen en windkracht 5 tegen. Best wel verwaaid en verregend meld ik mij bij de receptie van het hotel. De jongeman aan de balie vraagt of het hard werken was om het hele stuk te fietsen, waarop ik antwoordde dat ik er niet voor betaald kreeg dus kon het geen werken zijn. Best jammer dus.

Na ons opgefrist te hebben zijn we spontaan bij een Italiaans restaurant gaan eten. Bij de entree dachten we dat het niet veel bijzonders was maar schijn bedriegt. We waanden ons in Italië met een serveerster, een belegen prima Donna, die een serenade bracht aan onze ‘buurjongen’ die 21 geworden was. De gerechten waren zeer authentiek Italiaans. We hebben genoten. Toch loon naar werken dus.